Resumen da odisea

A partida de Ulises

Ulises decide marcharse canto antes de Troya. Está ansioso por chegar a Ítaca tras dez anos. Parte con Menelao pero discute con el e regresa xunto a Agamenón, que está organizando un sacrificio aos deuses. Tras isto faise á mar. Nese instante desátase unha tormenta terrible. Ulises perde o rumbo, en certa forma sae do mundo coñecido e entra noutro máis


O cíclope Polifemo

Os seus vagabundeos lévanlle a unha illa. Os seus homes están famentos e Ulises decide buscar pola illa. Chega ata unha cueva de dimensións xigantescas. Está chea de queixos. Ulises decide coller algúns e marcharse, pero a curiosidade pode con el.

Nisto chega o dono da cueva, un cíclope chamado Polifemo. Un cíclope é unha criatura xigantesca cun só ollo no medio da fronte. Polifemo é un pastor, por iso é polo que haxa tantos queixos. Ao entrar, tapa a entrada da cueva cunha roca que só el pode mover. Ulises pídelle hospitalidad, o cíclope sorrí e ante a mirada impávida de todos, devora a dúas dos navegantes e bótase a durmir. Repítese a mesma escena todas as noites. Ulises decide entrar en acción.

Unha noite preséntaselle. Dille que se chama Ninguén e faille beber ata que o cíclope queda totalmente bébedo. Logo afía unha estaca e crávalla a Polifemo no seu único ollo. O cíclope esperta e grita dolorido. Acoden outros cíclopes ata a súa porta e pregúntanlle que lle pasa.

"¡Ah! Atácanme. Hanme cegado"

"¿Quen fixo iso?"

"¡Ninguén! Ninguén me fixo isto"

Os cíclopes resoplan. Ese tolo de Polifemo espértalles no medio da noite para dicir que ninguén lle ataca. Miúdo amolo de veciño.

Á mañá seguinte heroes átanse á o barriga dos cordeiros que coida Polifemo. O cíclope está na entrada da cueva e toca a todos os cordeiros que saen para que os gregos non escapen, mentres se lamenta.

Ulises e os seus chegan ata o seu barco e desde alí Ulises búrlase de Polifemo.

"¡Podes dicirlles a todos que Ulises hache cegado!¡Ulises de Ítaca!"

Ese orgullo vai ser a perdición de Ulises. O pai de Polifemo é Poseidón e o deus non lle vai a perdoar. Maldílle e xura que xamais regresará a casa.
Calipso, a que oculta

Esgotado e sucio, o naufrago chega a unha illa. Unha muller preciosa acode a socorrelo. É a ninfa Calipso.

O propio nome da ninfa explica o que fai Calipso. Vén do verbo kalýptein, ocultar. A illa está tan lonxe do mundo que parece que está fóra del. Os seus habitantes están ocultos a todos.

Calipso recóllelle, lávalle e cura as súas feridas dulcemente. Ulises déixase facer. Calipso reteno naquela illa afastada do mundo durante moitos anos. Ámalle e aspira a conservarlle eternamente.

Desde o Olimpo, Atenea a protectora de Ulises, observa á parella. Acode ao seu pai e dille que xa vai sendo hora de que Ulises regrese á súa casa. Zeus mira cara abaixo, cara ao mar pois non desexa enfrontarse co seu malhumorado irmán. Espera ata que este sae de viaxe e envía a Hermes.

O deus plántase na illa de Calipso e entrevístase con ela. Comunícalle a decisión dos deuses: debe deixar marchar a Ulises. Calipso asente dulcemente.

Ulises mentres tanto, chora desconsolado pensando no seu fogar. Cando chega Calipso esconde as súas bágoas. Malia todo, a deusa dáse conta.

"Se che quedas comigo ofrézoche a inmortalidad"

"Desexo volver ao meu fogar, a Ítaca"

"¿É Penélope mellor que eu?"

"Abofé que non. Ti es unha deusa. Es moito mellor que ela. Pero Penélope é o meu fogar, é a miña vida"

Calipso réndese. Entre os dous constrúen unha barca para que Ulises emprenda a súa viaxe de volta.

Calipso velle afastarse, desde a praia.
Penélope e Telémaco

¿Que ocorreu en Ítaca durante estes vinte anos?. Penélope esperou o regreso do seu marido mentres duraba a guerra. Comeza a preocuparse cando ve que todos regresaron e Ulises non. Corre o rumor de que morreu. Aí comezan os problemas.

Son moitos os que queren asentarse en lle trono de Ítaca, e a mellor forma é casarse con Penélope. Un tras outro se presentan na facenda de Ulises e alí quédanse, esperando a que Penélope decídase por un deles. Penélope non pode botalos e Telémaco é un neno. Ha de soportar que se coman as súas colleitas e os seus animais e que se deiten no patio coas súas criadas.

Ponlles todo tipo de escusas para non elixir. Ao final dilles que elixirá ao candidato cando termine de tecer un sudario para Laertes, o pai de Ulises, que é xa un ancián. Polo día tece e pola noite desfai o traballo. Mantívoos enganados dous anos. Pero unha criada traizóaa e é descuberta.

Mentres, Telémaco crece e ten que forxarse un nome. Atenea aconséllalle que non se quede quedo en Ítaca senón que busque información sobre o seu pai. Telémaco viaxa i visita Menelao e a Néstor, pero nada saben de Ulises. Regresa e coa axuda de Atenea, burla a trampa que os pretendientes preparoulle para matarlle.
O regreso a Ítaca

Ulises decide ser prudente e non mostrarse tal e como é ata asegurarse de quen a van a recibir ben e quen non. Atenea disfrázalle de esmoleiro. E así chega ao seu fogar. Alí os pretendientes campan ás súas anchas e ninguén se sente capaz de detelos. Unha vez viu o que hai, prepárase para resolvelo.

Refúxiase na cabana do porquerizo do palacio, que lle segue sendo fiel. Alí é onde se atopa con Telémaco. Ambos se sentan e conversan. Chegado o momento, Ulises dille quen é. Telémaco mira ao esmoleiro con escepticismo. Atenea devólvelle a súa figura habitual, pero Telémaco segue desconfiando. Ulises levántase enfadado e comeza a regañarle como só os pais saben facelo.

"¿Como che atreves a contradecir ao teu pai? ¿Como que non me recoñeces?. Dígoche que eu son Ulises"

Entón é cando Telémaco crelle e entre os dous urden un plan contra os pretendientes.
O fin dos pretendientes

Ulises, disfrazado de esmoleiro, e Telémaco regresan ao palacio. Ulises observa, axudado por Telémaco, quen lle seguen fieis e quen non. Penélope veos e achégase. Pregunta ao esmoleiro por Ulises, como fai a todos os viaxeiros. Ulises méntelle. Cóntalle que viu a Ulises ao principio da guerra. Inmediatamente, Penélope tómalle simpatía e manda a unha sirvienta que lle lave os pés. A sirvienta é Euriclea, a antiga nodriza de Ulises. Ulises sabe que lle recoñecerá cando vexa no seu pantorrilla unha cicatriz que ten desde pequeno, como efectivamente ocorre. Euriclea cala por orde de Ulises e márchase de alí, incapaz de ocultar o que sente.

Os pretendientes seguen acosando a Penélope. Farta proponlles o seguinte: o que sexa capaz de tensar o arco de Ulises, ese será o seu marido.

Todos fanfarronean. Pero tensar o arco de Ulises non é tan fácil. Todos os pretendientes inténtano sen conseguilo. Penélope sorrí. Mentres, Telémaco e Ulises foron pechando as portas da sala.

Telémaco tamén o intenta e por pouco o consegue. Os pretendientes búrlanse.

"Eu tamén vou intentalo" di o esmoleiro que é Ulises. Os pretendientes arróxanlle cousas. É Penélope quen lle defende.

"Se este home conségueo, colmareille de riquezas e agasallos" di. Logo retírase a descansar.

Ulises vai tensando o arco e Telémaco termina de pechar as portas. Cunha facilidade asombrosa, Ulises consegue tensar o arco, pon unha flecha e apunta a un pretendiente. Atenea devólvelle o seu aspecto. Caen un tras de outro.
Ulises, rei de Ítaca

Penélope descansa na súa habitación. Pero lle espertan os @berro das sirvientas. Euriclea entra na habitación como unha tromba.

"¿Que fas aquí durmida?.Levántache, muller. Ulises volveu"

Penélope baixa para atopar ao seu fillo charlando animadamente cun descoñecido que se parece moito a Ulises. Pero ela é prudente. Todos repróchanlle o seu corazón de pedra sen saber que ese corazón é o que lle permitiu sobrevivir ás inxurias dos pretendientes.

Decide probar ao descoñecido, tenderlle unha trampa. Vólvese e dille a un criado que baixen a cama de Ulises ata alí por que non pensa durmir con el.

Ulises pon os brazos en jarras e míraa con lume nos ollos.

"?Volvíchesche tola Penélope?. A miña cama non se pode mover. Un dos seus alicerces é un olivo que eu mesmo sementei"

Ulises probou a súa identidade. Non necesita nada máis.

Ulises vai ver ao seu pai Laertes. Ao principio o vello non lle recoñece e unha vez máis Ulises ten que probar quen é. Logo os dous regresan a Palacio.

Tombados na cama, Penélope e Ulises cóntanse as súas aventuras. Atenea fai que esa noite sexa máis longa do habitual.
Descrición dos personaxes da Odisea

_Ulises:

Rei de Ítaca, saíu de Itaca a conquistar Troya. Volveu aos dezaseis anos logo de saír de Itaca. Persoa forte e valente que non teme ao perigo e enfrontouse ás bestas máis poderosas.

_Penélope:

Muller de Ulises, tivo que aguantar moito durante a ausencia do seu marido Ulises, educou soa ao seu fillo Telémaco e aguantou as burlas dos pretendientes a ocupar o trono do seu marido.

_Telémaco:

Fillo da unión de Penélope e Ulises, non coñeceu ao seu pai ata o seu regreso :aos dezaseis anos, era alto forte e valente como o seu pai.

_Calipso:

Raíña da illa Ogigia onde habitaban as ninfas, tiña os cabelos rizados e era atractiva para os homes.

_Cíclope Polifemo:

Ogro de maior tamaño cun só ollo, que comía e durmía moito.

_Poseidón:

Deus do mar, que lle fixo a vida imposible a Ulises durante o seu traxecto.

_Atenea:

Filla de Zeus e deusa da guerra, axuda a Ulises en todo o seu traxecto.

_Hermes:

Mensajero dos deuses, leva sandalias aladas, obrigou a Calipso a liberar a Ulises da súa illa.

_Pretendientes para ocupar o trono de Ulises:

Homes dispostos a todo por conseguir o trono de UlisES